Prsh

Pershendejte jam 18 vjeqare un kam qenë me ankth qe dy vite dhe me ndimen e nje psikiatri fillova qe te behem me mirë gjeja qe me shqetson me se shumti ishte frymarrje dhe nuk dilja dot vetem tani jam shum me mir dhe kam filluar te kuptoj qe nga ankthi nuk vdes dhe jan dhe nuk te ndalon frymarrja dhe kam fillau te dal e ti bej disa gjera qe me heret nuk mun ti beja por tani un ka dy vellezer dhe un jam e vetmja vajz ne familje dhe kam dy prinderit tani qe dy dit kam fillaur te kem disa mendime te keqija un jam shum e lidhur me prinderit e mi per gjdo gje shprehem tek ta dhe me kuptojn shum mire por tani kam shum frik nga vdekja e tyre nuk po mund te jem mir prej ktyre mendimeve mendoj vdekjem e tyre dhe them se po nuk jan keta si do kaloj un jeten si do ia dal pa ta dua te dije a eshte normale kjo gjendje per shkak se jam ne fazen e adoleshenves sepse e mendoj vetem mdarjen nga ta dhe merzitem a eshte kjo nje faze qe ndodh ne adoleshenc dhe largohet me kalimin e kohes